Camille Paycha werkt deze week in Circuswerkplaats Dommelhof aan Ice Skates And Other Cruelties, een choreografie voor het menselijk lichaam en het materiaal glas.

Deze voorstelling speelt zich af op een synthetische ijsbaan en toont de lijnen van een voortdurend transformerend landschap, waar iets wreeds zijn poëzie kan vinden en iets moois al zijn geweld kan onthullen.

​Met deze voorstelling is Camille laureaat voor CircusNext 2020 – 2021, een Europees circuslabel waarbij makers worden geselecteerd door een Europese jury op basis van hun eigenaardigheid en creativiteit.


C-TAKT verwelkomt Wim Pelgrims (i.s.m. Musica) in Dommelhof, die komt werken aan BOLSTER[bubbels], en Nazanin Fakoor met haar nieuwste project Hexeneinmaleins.

Met BOLSTER[bubbels] onderzoekt Wim Pelgrims wat het betekent om uit de bubbel van een genre te breken, om het zo breder toegankelijk te maken.

BOLSTER gaat in op promotietechnieken, als onderdeel van de kunstbeleving. Zo onderzoekt hij de mate waarin onze popcultuur esthetische keuzes beïnvloedt. [bubbels] staat dan weer voor de ervaring in het moment zelf: het publiek onderdompelen in een persoonlijke abstracte, esthetische wereld.


Uit Nazanin Fakoor haar onderzoek naar het contrast tussen de beeldvorming van heksen en hoe de heksenvervolgingen er effectief aan toe gingen, ontstond het videowerk Hexeneinmaleins. Ze stelde mensen vragen als “Wat is een heks?” en “Waar ben jij bang voor?” en verwerkte de antwoorden in een associatieve droomsequentie.

De video is een inzicht in een werkproces dat zal worden uitgewerkt tot een nieuwe performance-installatie. Tijdens haar residentie in Dommelhof zal ze het audiovisuele materiaal verder ontwikkelen en werken aan de relatie ervan met het lichaam in de studioruimte.


Ook Ikue Nakagawa komt bij C-TAKT in residentie met TAMANEGI: het project begon bij een tekening die Nakawawa maakte bij de gedachte aan haar vader die worstelde met zijn ziekte, en aan haar familie die hem bleef omringen. De tekening die ze maakte bleek op een uit te lijken – vandaar de titel TAMANEGI (ui in het Japans).

Typisch aan Ikue haar werk zijn de onzichtbare en onuitsprekelijke activiteiten die familiebanden beheersen, die ze plastisch en choreografisch tracht te formuleren. Voor TAMANEGI maakt ze gebruik van levensgrote poppen om een representatie van familiestructuren en dynamiek te visualiseren.