Momenteel loopt in Dommelhof de tentoonstelling ‘De (verborgen) kracht van kwetsbaarheid’ van Zjuul Devens. In deze tentoonstelling combineert Zjuul Devens zijn eigen artistiek werk met reportagewerk dat hij maakt in Oost-Afrika in opdracht van ‘Child-Help’. De expo is te bezichtigen tot zondag 10 maart.
Als fotograaf wordt Zjuul getroffen door een structuur, een lichtinval, een ritmisch lijnenspel, een simpele beweging. Een dood insect of een verdorde bloem kunnen protagonist worden van een hele reeks beelden. Vergankelijkheid transformeren naar iets nieuws. Vanuit dit materiaal diept hij het thema verder uit en ontstaat er een interactie tussen beeld en verbeelding.
Vergankelijkheid. Spelen met vergankelijkheid en de transformatie die dat teweeg brengt. Zelf noemt hij dit graag ‘transfiguratie’: een overgang naar iets groters, mooiers, beters (?). Hij esthetiseert de resten van verdorde bladeren en insecten en confronteert die met het gevecht om leven en overleven, ook met dat van kinderen met een handicap in Oost-Afrika.
In een kleine installatie combineert hij landschappen met een amorfe figuur met een veel te groot hoofd in de vorm van een walnoot. Onbewust verwijst hij naar de vele kinderen met hydrocefalie (waterhoofd) die hij ontmoet heeft.
Het werken voor ‘Child-Help’ heeft zijn liefde voor documentaire fotografie terug tot leven gebracht. Hij werd in de projecten van ‘Child-Help’ getroffen door de onvoorwaardelijke inzet voor het kind dat geboren is met een handicap. Zijn beelden tonen verdriet, teleurstelling, gelatenheid, maar ook hoop, liefde, vreugde, wilskracht, geloof. Een moeder die gelooft in haar kind ondanks alle negatieve reacties van haar omgeving. Maar ook de berusting, het aanvaarden van tegenslag, het staren naar … die andere onmogelijke wereld. Maar dan toch weer die levensvreugde en die blijdschap om wat dat kind met die beperkingen toch kan.